خلوت خيال...!

خدايا ..

من چگونه با قلبم كه سرشار از عشق و محبت و احساس نسبت به اون هست رو ناديده بگيرم...خدايا تو ميداني اين روزها دلم بشدت تنگ و سينه ام درد...اين درد درد جدايي نيست درد اوست مرا هم بيقرار و بي تاب كرده.. نميدانم در چنين شرايطي بايد محكمتر از هميشه كتارش باشم؟! و ارامش كنم! يا در خلوت خودش رهايش سازم تا با خودش و مسايل اطرافش آرام ارام وفق پيدا كند...

واي من در بدترين شرايط روحي قراردارم...خدايا تو ميداني حالم از اون نيز بدتر و بي تاب ترم..

خدايا تو شاهد قلبم باش من از ناراحتي تو بشدت ناراحتم و هيچ چيز خوشايندي در اين بين برايم خوب و رضايتمندي ندارد...

خدايا تو ميداني من هرگز راضي به هيچ اتفاق بدي براي او نيستم و هرگز برايم جاي شاد بودن ندارد هركز...

خدايا ..كمكم كن كه فقط چگونه به آرامش شدنش كمك كنم...چگونه كنارش باشم و او دچار فكر و خيال واهي از سوي نشود..

چرا فكر ميكند من منتظر بعضي اتفاقاتم...

چرا فكر ميكند من شاد بشوم از بعضي اتفاقات...

خدايا چرا مرا از خودش ميراند و جوابم را نميدهد...

 خوب ميدانم در اين شرايط آدمها تنهايي رو ترجيح ميدن و آرامش رو در تنهايي ميبينن...و حتي نزديك ترين كس رو هم نميخوان و قبول ندارن...ولي من نگرانم ...خدايا تو شاهدي من نگرانم و هزاربرابر او پريشان از حال و احوالاتش...

خدايا التماست ميكنم تنهايش نگذار..

خدايا جان مرابگير و به جانش و آرامشش بيفزا....

خدايا جان ناقابلم را بگير و بجايش اورا به ....برسان.

خدايا جانم را بگير و اورا هرچي زودتر خوشحال و خرسند بگردان...

خدايا جانم را در ازاي هرچي كه اورا به آرامش ميرساند و خوشبتي را حس ميكند ميدهم فقط اورا به عزيزانش ببخش و برسان...

التماس اي خداي مهربان....هيچ نميخوام و جانم را برايش ميدهم .....و اين حرف ابدي من است....

سپاس خداي خوبم...خداي مهربانم....خدا هميشه همراه ح ......م مراقبش باش...سپاس مهربان..‌‌

خــوب ِ مــن ،
همين جا درون شعرهايم بمان
تا وسوسه يِ دوستت دارم هايِ دروغينِ آدمها مرا با خود نبرد
به سرزمين هايِ دورِ احساس ؛
من اينجا هر روز با تـو عاشقي مي كنم بي انتها
شعرِ من بهانه ايست براي مـا شدن دستهايمان
تا تكرارِ غريبانه يِ جدايي را شكست دهيم.

........

مخاطب خاص ِ زندگے مــــن...

با تمام وجود مے گويم:

اين روز ها عجيب دل تنگ توام

دل تنگ اجابت چشمانت

دل تنگ رنگ نگاهت

دل تنگ بوے عَطرت

تو كه نيستے ...

انگار زندگے بودن را كــم مي آورد و

بهانه گــير نبودن است

تو كـه نيستے دلتنگے هايت مــرا از پا در مي آورند ...!

سلام . با توام‌اي همدم لحظات تنهايي هام..

اي عشق دوباره از اسمان رسيده..

اي طلوع دوباره در قلب تاريك و از دست رفته من...

تو خوب ميداني چقدر دوري از تو برايم عذاب اور و سخت...

هرگاه غمي در دل داشته باشي هزاران برابرش در قلب من است...

هرگز طاقت اينو ندارم كه دلت غصه دار باشه و بدتر از اون اينكه نتونم كاري انجام بدم و كنارت باشم..اي كاش دنيا جور ديگري بود و ميشد براي كسي كه تمام وجودت رو از خودش پر كرده كاري كرد...

اما اينو بدان عزيزترينم كه تو در قلبم هرلحظه جاري هستي همچون خون در رگهايم...و همچون نبضي كه نشان از زنده بودنم داره در وجودم باارزشي...

و من مثل ماهي هستم از دريا دورافتاده و بايد به دريا بپيوندد تا بتواند ادامه حيات بدهد....

سكوت بين دوعاشق بدترين حالت ممكنه...ولي بدان كه قلبهايي كه به هم تعلق دارن با هيچ چيز الا ...نميتوانند دور بمانند و يكي هستند...

مثل هميشه از عمق وجودم تو را ميخوانم..

صدايت ميزنم با جانم...و ميخواهمت با همه قلبم..

دوستت دارم..ميپرستمت و منتظرم...حتي اگر ابدي و آخرين نفسم باشد.

هميشه بهم گفتي هرگاه دلت برام تنگ ميشه و منو خواستي دستت رو روي قلبت بذار منو حس خواهي كرد..آري راست گفتي گاهي تا مرگ پيش ميرم از نبودنت ولي با قلبم احساست رو ميگيرم و دوباره نفس ميكشم و روح دوباره مي يابم...

اين يعني همون عشق ناب...يعني من... يعتي تو....يعني ما❤

دوستت دارم عاشقانه و ابدي...💞

امشب از آسمان ديده‌ي تو 
روي شعرم ستاره مي‌بارد 
در زمستان دشت كاغذها 
پنجه‌هايم جرقه مي‌كارد 

شعر ديوانه‌ي تب‌آلودم 
شرمگين از شيار خواهش‌ها 
پيكرش را دوباره مي‌سوزد 
عطش جاودان آتش‌ها 

آري آغاز دوست داشتن است 
گرچه پايان راه ناپيداست 
من به پايان دگر نينديشم 
كه همين دوست داشتن زيباست 

شب پر از قطره‌هاي الماس است 
از سياهي چرا هراسيدن 
آنچه از شب به جاي مي‌ماند 
عطر سكرآور گل ياس است 

آه بگذار گم شوم در تو 
كس نيابد دگر نشانه‌ي من 
روح سوزان و آه مرطوبت 
بوزد بر تن ترانه من 

آه بگذار زين دريچه باز 
خفته بر بال گرم روياها 
همره روزها سفر گيرم 
بگريزم ز مرز دنياها 

داني از زندگي چه مي‌خواهم 
من تو باشم.. تو.. پاي تا سر تو 
زندگي گر هزار باره بود 
بار ديگر تو.. بار ديگر تو 

آنچه در من نهفته دريايي ست 
كي توان نهفتنم باشد 
با تو زين سهمگين طوفان 
كاش ياراي گفتنم باشد 

بس كه لبريزم از تو مي‌خواهم 
بروم در ميان صحراها 
سر بسايم به سنگ كوهستان 
تن بكوبم به موج درياها 

بس كه لبريزم از تو مي‌خواهم 
چون غباري ز خود فرو ريزم 
زير پاي تو سر نهم آرام 
به سبك سايه به تو آويزم 

آري آغاز دوست داشتن است 
گرچه پايان راه نا پيداست 
من به پايان دگر نينديشم 
كه همين دوست داشتن زيباست ...

تقديم ميكنم  با عشق ابدي ام و از قلبم  به  تنها كسي كه در قلبم همواره جاريست ...

اي در اين حادثه ها نام تو آرامش من
اي حواست به منو حال دل سركش من
اي خيال خوش لبخند تو امنيت من
اي تو همسايه و هم گريه و هم صحبت من
دلتنگ توام كه به داد دلم برسي
تا عشق تو را نفسي ندهم به كسي
دلتنگ توام دلتنگ توام
من گمشده ام تو مرا به خودم برسان
تا با نفست بتپد دل تنگ جهان
هي نبض زمان اي قلب جهان

قامت عشق در آيينه ي ماه افتاده
بر دلم شوري از اين عشق به راه افتاده
ميشود دور تر چشم جهان دور تو گشت
اي كه تنهايي و تنها به تو بايد برگشت
دلتنگ توام كه به داد دلم برسي
تا عشق تو را نفسي ندهم به كسي
دلتنگ توام دلتنگ توام
من گم شده ام تو مرا به خودم برسان
تا با نفست بتپم دل تنگ جهان
هي نبض زمان هي قلب جهان

اي در اين حادثه ها نام تو آرامش من

اي حواست به منو حال دل سركش من

سلام عشق رويايي من...دلم ميخواد اينجا برات حرف بزنم..

عزيزدلم من به معجزه خدا در عشق ايمان دارم..و هربار خودش اينو به من نشون داده...مسير عشق هميشه مر از فراز و نشيب هست..سختي ها هست‌‌..غصه و گريه و اشك...ولي انگار ته قلب ادم يه ندايي هست كه ميگه منتظر باش...صبور باش..معجزه عشق نزديكه و بلاخره از راه ميرسه...

حتي كائنات هم همراه ميشن...دلم گرفته بود درست همزمان با معجزه خدا ..نااميد ودلتنگ كنار ساحل زير نور ماه ...ماه زيباي آسمان قدم زنان اشك ريختم و از خدا يه معجزه خواستم ...دوري و انتظار خيييلي درد داره...

آسمان...زمين ....دريا..ستارگاه...و ماه و همه و همه انگار ياري كردند و معجزه اي از خدا و عشق امد و قلبي از شوق شروع به تپيدن كرد...نفس در سينه جاري شد و تو در روياي ناباوري ام باز با قدمهات آرامم كردي...تو آرامش محضي اي عشق...تو زندگي و همه نفس هاي رفته مني...

هرجا هستي ...براي من عشق ابدي و اول و اخري...

هرجا كه باشي نفسي و بهانه زندگي و زنده بودنمي..

دوستت دارم عشق ابدي ....و انتظار شيرينم....

خيس ميشم زير باروني كه نيست
دستتو محكم گرفتم تو خيابوني كه نيست
باشم و عاشق نباشم كار آسوني كه نيست
عاشقت ميشم دوباره ،عاشق اوني كه نيست
من خدايي با تو اينجا از تو ميسازم كه نيست
بايد هر شب روي رازي پرده بندازم كه نيست
اين همه تصوير زيبا تو زمستوني كه نيست
با جنون هر شب من جز تو مهموني كه نيست
عاشقت ميشم دوباره عاشق اوني كه نيست
خيس ميشم با تو هر شب زير باروني كه نيست                   

  دستتو محكم گرفتم تو خيابوني كه نيست
باشمو عاشق نباشم كار آسوني كه نيست
عاشقت ميشم دوباره عاشق اوني كه نيست
من خدايي با تو اينجا از تو ميسازم كه نيست
بايد هز شب روي رازي پرده بندازم كه نيست
تو منو به بند كشيدي تويه زندوني كه نيست
عاشقت ميشم دوباره عاشقه اوني كه نيست
عاشقت ميشم دوباره عاشقه اوني كه نيست
اين همه تصوير زيبا تو زمستوني كه نيست
با جنونه هر شبه من جز تو مهموني كه نيست
عاشقت ميشم دوباره عاشقه اوني كه نيست                     

غرق ميشم تو سياه موج موهايي كه نيست                     

دوره تو ميگردم اينجا دوره ميدوني كه نيست
تو يه روزي برميگردي از خيابوني كه نيست
عاشقم ميشي دوباره عاشقه اوني كه نيست
عاشقت ميشم دوباره عاشقه اوني كه نيست ,
عاشقت ميشم دوباره عاشقه اوني كه نيست

رفيق...!

دلم جوري شكست كه صدايش در آسمان پيچيد.. و معناي عشق و رفاقت و مرام تا ابد در قلبم خشك شد..

بيچاره چشمانم كه هنوز اميدوار در انتظار شنيدن صداي پايت بي وقفه ميبارند‌....!....!!😢

دلم گرفته از اين روزگار دلتنگي
گرفته اند دلم را به كـار دلتنگي
دلم دوباره در انبوه خستگي ها ماند
گــــرفت آينــــــه ام را غـبار دلتنگي
شكست پشت من از داغ بي تو بودنها
به روي شـــــانه دل مانـــد بار دلتنگي
درون هاله اي از اشك مانده سرگردان
نگاه خســـــــته مـــن در مدار دلتنگي
از آن زمان كه تو از من خداحافظي كردي
نشسته ايم من و دل كـــــنار دلتنگي
دگر پرنده احساس مــن نمي خواند
مگر سرود غم از شاخسار دلتنگي
بيا كه ثانيه ها بي تو كند مي گذرد
بيا كه بگذرد اين روزگـــــار دلتنگي
شايد رسد روزي دگر من نيستم هرگز
آن زمان من و قلبم شديم فنا زدلتنگي.....