دست نوشته ها
🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌻🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺
تقديم مي كنم
پيش بيا! پيش بيا! پيشتر!
تا كه بگويم غم دل بيشتر
دوست ترت دارم از هرچه دوست
اي تو به من از خود من خويشتر
دوست تر از آنكه بگويم چقدر
بيشتر از بيشتر از بيشتر
داغ تو را از همه داراترم
درد تو را از همه درويشتر
هيچ نريزد به جز از نام تو
بر رگِ من گر بزني نيشتر
فوت و فن عشق به شعرم ببخش
تا نشود قافيه انديشتر
🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌺🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻
شنيدم كه چون قوي زيبا بميرد
فريبنده زاد و فريبا بميرد
شب مرگ تنها نشيند به موجي
رود گوشه اي دور و تنها بميرد
در آن گوشه چندان غزل خواند آن شب
كه خود در ميان غزل ها بميرد
گروهي بر آنند كاين مرغ شيدا
كجا عاشقي كرد ؛ آنجا بميرد
شب مرگ از بيم آنجا شتابد
كه از مرگ غافل شود تا بميرد
من اين نكته گيرم كه باور نكردم
نديدم كه قويي به صحرا بميرد
چو روزي ز آغوش دريا برآمد
شبي هم در آغوش دريا بميرد
تو دريا ي من بودي آغوش واكن
كه ميخواهد اين قوي زيبا بميرد
❤❤
يه شاخه گل عشق....
تقديم به شعر زيبا و عالي و پر از احساست...N
دلتنگت كه مي شوم
به عكسمان پناه مي آورم
خط به خط چهره ات را نوازش ميكنم!
صداي دلنوازت درون گوشم مي پيچد
ميگويي دوستت دارم ...
به صورتت لبخند مي زنم
وبه ساعت روي ديوار ملتمسانه نگاه مي كنم
كاش زودترحركت كنند اين عقربه ها
آنها نميدانند من چقدر دلتنگم... ۳:۲۴..جمعه..
....دلم را ديگر ارام و قراري نيست كه نيست...!
💜د.د...همدمم💜
در تمام عمرم يك بار عاشق شدم
و وابسته به كسي كه براي داشتنش حاضرم از تمام زيبايي هاي دنيا بگذرم
نبض حياتم بعد از عشق به خدا براي تو ميزند و اين حقيقت قلبمه....
🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺
از تو نشان گرفتم و ديدم نشان تويي
من بي‌هوا پريده‌ام و آسمان تويي
اي نقشِ تاك حك شده بر باغِ دامنت
هر جرعه‌ي شراب به هر استكان تويي
تقويم‌ها به شوقِ تو تكرار مي‌شوند
بوي خوش بهار پس از هر خزان تويي
از ابتداي عشق تويي تا تمامِ عشق
هم ساربان تو هستي و هم كاروان تويي
در كوره‌راهِ حادثه دل در تو بسته‌ام
طوفان گذشت، جلوه‌ي رنگين‌كمان تويي
اي يار! اي ترانه‌ي شب‌هاي انتظار!
خوشتر ز شعرِ خواجه كدام است؟ آن تويي!
🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺
چه كسي ميفهمد در دلم رازي هست؟
ميسپارم ان را بـه خيالِ شب و تنهايي خود …!
ما چه بوديم از همان آغاز غير از جان هم؟
بغض هم، بي تابي هم، درد هم، درمان هم
ما چه بوديم از همان آغاز؟ يك روح و دو تن
نيمه هاي آشكار و نيمه ي پنهان هم
بيش از اين بايد به بوران زمستان خو كنيم
نيست وقتي دست هاي گرممان از آن هم
طعمه ي هيزم شكن هايند شاخ و برگ ما
ميزبان آتشي سرخيم و آتشدان هم
سر به زانوي كه بگذارند وقت خستگي
قلب هاي بي قرار و بي سر و سامان هم؟
زندگي منهاي تو مرگ است، پس با اين حساب
مي توان ناميد ما را نقطه ي پايان هم
🌺🌺🌺🌺🌺🌺تقديم به مهربانم🌺🌺🌺🌺🌺🌺
مد چشمت بي شتابم مي كند
موج اين دريا حبابم مي كند
باز لبخند تو مي گويد بيا
باز مي آيم ، جوابم مي كند
مانده ام سر گشته در يك انتظار
تا غمت كي انتخابم مي كند
آهنگ👇
"منم با صداي مجيد رضوي"
خوشا آن دل! كه دلدارش تو گردي
خوشا جاني! كه جانانش تو باشي
براي زندگي عاشقانۀ من و تو
چه بوده غير تو و من بهانه من و تو
چنين كه يكدل و يكرنگ غرق ما شدنيم
كجاست مرز من و تو؟ نشانۀ من و تو؟
چه بغض‌ها كه به اين دو پناه آوردند
دو سرپناه صبورند شانۀ من و تو
چه دردهاي بزرگي خدا به ما بخشيد
در آن گم است غم آب و دانۀ من و تو
چه روضه‌ها كه در آن چشم خانه روشن شد
به اشك ريختن دانه‌دانۀ من و تو
بهشت چيست جز آنجا كه عطر او باشد؟
بهشت كوچك دنياست خانۀ من و تو
چه داده هديه به ما لطف مادر و مولا؟
دو شاه بيت براي ترانۀ من و تو
گل هميشه بهارم! دمي نيفتد كاش
به دست باد خزان، آشيانۀ من و تو...
هرچه بيشتر مي گريزم
به تو نزديكتر مي شوم
هرچه رو برمي گردانم
تو را بيشتر مي بينم
جزيره اي هستم
در آب هاي شيدايي
از همه سو
به تو محدودم.
هزار و يك آينه
تصويرت را مي چرخانند
از تو آغاز مي شوم
در تو پايان مي گيرم
خدايا؟
كمي بيا جلوتر...
ميخواهم در گوشت چيزي بگويم...
ما...
بدون هم...
دوام نمي آوريم!
بي تو بودن را تمام شهر با من گريه كرد
دوست با من هم صدا ناليد دشمن گريه كرد
جاي جاي بي تو بودن را در آن تنگ غروب
آسماني ابر با بغضي سترون گريه كرد
با هزاران آرزو يك مرد، مردي پر غرور
مثل يك آلاله در فصل شكفتن گريه كرد
اين خبر وقتي كه در دنياي گل ها پخش شد
نسترن در گوشه اي افسرد لادن گريه كرد
وسعت تنهايي ام را در شبستان غزل
شاعري با فاعلاتن فاعلاتن گريه كرد
گريه يعني انفجار بغض يعني درد عشق
بارها اين درد را در چاه بيژن گريه كرد
با تو شبها از زمين جدا ميشوم..
وسايلم را جمع ميكنم و راهي آسمان ميشوم...
مگر نميداني من و تو از جنس زمين نيستيم...
دستت را ميگيرم و به كهكشانم سفر ميكنم..
با تو اي تك ستاره قلبم هرشب در اسمانم...
در خلوت شبانه در بين ستارگان زيبا چشمانمان برق ميزند
از شادي و شوق وصال و پر ميشوم از عطر وجودت اي ناجي قلبم...
كاش بداني كه شبهايم با تو چه زيبا ورويايي ست تا سحرگاه كه چشم مي بنديم... .....
ولي اي كاش هرگز به زمين برنميگشتيم ...
آنگاه من آفتاب را نميديدم ...و چشم باز نميكردم بي حضور چشمانت...!
كاش...!
... دلنوشته N...
