خلوت خيال...!

عقش واحساس مرا باور بكن...اين همان عشق است عشق واقعي

من اگر يك شب به فكرت نيستم ...مطمعنا درجهان من نيستم

من كيم غير از تو وعشقي عظيم...غير از اين ديگر چيم جز ترس وبيم

اين متن تو هست كه برايم گاهي مي نويسي و من از خواندنش ديوانه مي شوم...چه كنم من هم ناهيدم و هم عشق ناهيد ...دوستت دارم ناهيدم و...عاشقتم عشق آسماني خودم !

 من تو را اسان نياوردم به دست

بارها اين كودك احساس من

زير باران هاي اشك من نشست

من تو را اسان نياوردم به دست

در دل اتش نشستن كار اساني نبود

راه را بر اشك بستن كار اساني نبود

با غروري هم قدو بالاي اسمان

بارها در خود شكستن كار اساني نبود

بارها اين دل به جرم عاشقي

زير سنگينيه بار غم شكست

من تو را اسان نياوردم به دست

در بدست اوردنت بردباري ها شده

بي قراري ها شده ، شب زنده داري ها شده

در بدست اوردنت پايداري ها شده

با ظلم و جر روزگار سازگاري ها شده

اي از عشق پاك من هميشه مست

من تو را اسان نياوردم به دست

من تو را اسان نياوردم به دست

بعضي ها را مي شناسم، بوي غم آزارشان مي دهد! و برخي به ندرت، غم را به لب مي گيرند! اما من، سالهاست غم را پاكتي مي كشم!!

مگر چند بار به دنيا مي آييم كه اين همه مي ميريم؟؟؟

دلم درد مي كند... انگارخام بودند خيالهايي كه به خوردم دادي...

تنهايي يعني آنقدر يك خاطره را مرور كني كه نخ نما شود

نه هوايت را ميخواهم، نه خودت، نه صدايت را، من دلت را ميخواهم اگر با من است بگو

دل بسته ام به پاييز، شايد دوباره سر مهر بيايي

مـــرا به اسم كوچكـم كه صدا مي زني! لحن صداي تـــو دوست داشتني ترين صداي عـــالم است

كاش تمام مي شدي، خيالم راحت نيست از داشتن و نداشتنت

باران كه مي‌بارد بايد آغوشي باشد پنجره‌ي نيمه بازي موسيقي باران بوي خاك سرماي هوا گره‌ي كور دست‌ها و پاها گرماي عريان عاشقي صداي تپش قلب‌ها خواب هشيار عصرانه باران كه مي‌بارد بايد كسي باشد! اما...

براي پيش تو بودن " بليط " لازم نيست مرور قصه ي دل كافي ست...

ديشب را تا صبح بدنبالت گشتم ..

لابه لاي تمام خاطرات گذشته ..

تمام خوبهايم را ورق زدم ..

لحظه به لحظه اش را ...

رد پايت همه جا جاريست ..

اما .....

دوباره تكرار داستان هميشگي !!

نبود تو وانتظار من ...

امروز هم بدنبالت ميگردم مثل همه روزهاي نبودت !

امروز هم سراغت را از تمام برگها ميگيرم ..

شايد برگي را از قلم انداخته باشم ...

لعنت به اين انتظار...لعنت به اين دلتنگي...لعنت به اين فاصله.....

مي توانم تو را هي بسازم ، هي خرابت كنم بچه گانه

بين يك پازل سخت گيجم ، بسكه گم مي شوي اين ميانه

هر چه مي گردمت مبهمي باز ، هر چه دنبال تو مي دوم آه

باز با دست خالي نشستم ؛ گوشه اي له شدم كنج خانه

قانع ام مي كني تا بمانم ، دور و تنها بمانم هميشه

چشم هايم پر از بغض و غيظ اند ، مثل لجبازي كودكانه

زندگي بايد اينگونه باشد ! تا كه جذاب و شيرين بماند

دور مانده هميشه عزيز است ... آخ !

                                          اما نه در اين زمانه

هيچ كس را نداري تو بي من ، تا كه گرماي دست تو باشد

هيچ كس را ندارم به جز تو ، تا ببوسد مرا عاشقانه

كاش مي شد كنارت بمانم ، عشق تو باشد و يا نباشم

فرقي اصلاً  ندارد چه نقشي ؛ خواهرانه و يا مادرانه

كاش مي شد كنارم بماني ؛ تا نبايد به تو آفتابم

آفتابي كه بي تو هدر رفت ؛ آفتابِ خمار ِ زنانه

نقش من گم شده بين مردم ! تكه تكه ، جدا دورم از تو

وقتي اينجا نباشي همين است : فكر هايي خراب ! احمقانه !

كاش مي شد كه اين را بفهمي ، گريه هايم چرا هي بلنداند

مرد ها هم تحمل ندارد ، زخم هايي چنين روي شانه

دارم از پا مي افتم بگيرم ، هي نگو دور دورم من از تو

بس كن اين برزخ منطقي را ؛ اي جنون پرور شاعرانه

تكه هاي من از تو جداشد...نه نشد تا دوباره بسازم  

داستانِ من و تو چه تلخ است

                                                   اما دوستت دارم عاشقانه!!!

 دل همين است ديگر ....

مي نشيند براي خودش رويا مي بافد ..

ارزوهاي بي جايي ميكند

مثل ارزوي بوييدن عطر مردانه ات

مثل ارزوي بوسه هاي حريصانه و تكثير شيرين يك گناه در اغوشت

مثل عاشقانه تسليم شدن مقابل هوس هايت !!

               مثل ؟؟؟؟؟؟؟؟

ميداني !!!!!!!!!!!باز هم اسمان و ريسمان بافته ام !

تمام ماجرا همين است ...

          من جز تو هيچ ارزويي ندارم !!

بيشتر از اوني كه فكر كني من دوستت دارم...

چه زيبا و ساده و بي ريا حرف ميزني!!

عمرم..جانم..روح و روانم..

حقيقت اين است كه من با تو درگير آرامشم...!

روح بي روحم..اميد نا اميدم..روشنايي شبهاي تارم..

درمان همه درها و زخمهاي كهنه ام..يار باوفايم..

اي خورشيد صبح هر روزم..

اگر بيايي مي داني چه مي شود؟

با تو تا ته دنيا خوشبختم!

با تو  من سختيها را نخواهم ديد..

با تو عشقم...درگير آرامشم...آرامش جاودانه...

دوستت دارم!! دوستت دارم !!دوستت دارم!! اي آشكار و نهان من !

چند روزي بود كه بهانه گير و دلتنگ بودم ..شايد هنوزم اثر كوچكي از آن هست ولي خوب بهترم...

خدايا ...راستي چرا اون برام اينجوريه..چرا با اون همه چي شيرينه ..يه رويا چجوري مي تونه اينقدر شيرين باشه .. چرا اينقدر برام .....اگه روزي حقيقت بشه براي و مرد روياهان بياد ......وايييي!!!!!!!

از شما چه پنهان....شايد بميرم از شادي ...!

اينم يه جور وابستگي و دوست داشتنه عميقه...آره ترس از دست دادن كسي اوج خواستن اونه..!!!

منم اينجوريم ...خيلي مي ترسم ... چون همه كسمه ..وقتي بياد همه دنيامه...همه و همه چي منه..

بيشتر از جونم دوستش دارم ...خودشم خوب مي دونه ....

واي خداي من ..چه قدر حرف زدم..يه هويي جوگير مي شم انگار كه الان اومده و من ديگه خودم نيستم ....تو آسمانم ....