خلوت خيال...!

«دوستت دارم» را
من دلاويزترين شعر جهان يافته ام
اين گل سرخ من است.

دامني پر كن از اين گل كه دهي هديه به خلق
كه بري خانه دشمن
كه فشاني بر دوست،
راز خوشيختي هركس به پراكندن اوست!

در دل مردم عالم به خدا
نور خواهد پاشيد
روح خواهد بخشيد.

تو هم اي خوب من ! اين نكته به تكرار بگو
اين دلاويزترين شعر جهان را همه وقت
نه به يكبار و به ده بار، كه صد بار بگو
«دوستم داري» را از من بسيار بپرس
دوستت دارم را با من بسيار بگو💞

در مردها حسي هست

ك اسمشو ميذارن

( غيرت)

و ب همون حس در خانم ها ميگن

(حسادت)

اما...

من ب هر دوشون ميگم

عشق...

تاعاشق نباشي ن غيرتي ميشي ن حسود.....❤😙❤

تو همان فرشته مهربان مني كه شبها به خلوتم مي آيي و ذهنم را با خودت به 

دوردستهاي فرداها مي بري..!

تو همان روياي هر شب مني كه دستم را مي گيري و سوار بر اسب بالدار ميكني و پرواز كنان در آسمان عشقمان بسوي زيباترين كلبه عشق ميرويم  ..

آنجا كه فقط من هستم و تو ...! 

فقط تو فرشته مهربان قلبم....♥️

تو را و همه كساني را كه تو دوست داري و برايت عزيز هستند را من نيز دوست دارم...پدرجان...مادرجان و همه عزيزانت ...و بهترين احساس از تو در من جاري ميشود هنگامي كه دركنارشان حس امنيت و آرامش داري ...خودم را در كنار تو و درآنان ميبينم و لذت و خوشبختي را در خودم حس ميكنم...اي كاش دنيا و زندگي جور ديگري ميشد و اي كاش انطور كه آرزو داريم اتفاق ميوفتاد...

     ♥️♥️♥️♥️♥️بهتريني Hم♥️♥️♥️♥️♥️

        💖دوستت دارم اي خود خود خودم💖

شبها كه دلتنگت ميشوم‌‌ به اسمان نگاه ميكنم‌ تو را ميبينم چه زيبا و درخشان بالاي سرم نشستي و مرا نظاره ميكني..صدايت راميشنوم ...در گوشم نجوا ميكني من هستم پيش تو و كنار تو...دستت را دراز كني من را حس ميكني درقلبت..در وجودت..اري ماه من راست ميگويي تو را بالاي سرم...پيش چشمم..در قلبم ..در اعماق وجودم...در رگهايم و در ريه هايم و همه جا حس ميكنم ..مگر نميداني من و تو خييييييلي وقته كه يكي هستيم ...!

آخر تو !

خودخود مني و من خود خود تو....!❤😘❤

ماه من....روشني شبهاي دلتنگي من!.....

تراآخر كجايابم؟كجاجويم؟كه دلدار مني آخر

برايت از چه واگويم كه اسرار مني آخر

براي روزهاي پرتلاتم، روزگار سردوخاكي

چه كس بهتر زتو يارا كه همراه مني آخر

مراياراي ماندن نيست اين دل چه دلتنگ است

بهارا سينه ام سبز است باتو كه رو ياي مني آخر

لبم خشك ونگاهم خسته ودل در سياهيست

به يادت روشنم جانا كه خورشيد مني آخر

نه همرازي ،نه آوازي كه خوش باشد دلم با او

تو همرازم، هم آوازم خوشم با تو كه آواز مني آخر

دلي پردرد دارم كه ازهرقطره خونش برون آيدغمي بسيار

برون آيدغمي بسيار،چه غمخواري؟ تودلدار مني آخر

صداي پاي اسبت كاش مي آمد همين حالا

برون ميشد دلم از غصه وغمها، تو آغاز مني آخر

ح ......د گويان لبهايم نشان انتظار من

دلم اماده است با تو ..تو سلطان مني آخر

سخت بيزارم از اين فاصله ها

تو به يك گوشه ي دنياي دگر

تو به يك شهر پر از عشق و وفا

تو به يك كوچه ي پاكيزه تر از

باغ بهشت

همدم غنچه ي گل باغ شقايق هستي

به بهار

به هواي لب دريا تو عاشق هستي

و يكي شب به هنگام غروب

زلف آهسته به باد ميدهي و ميخندي

گاهي هم از وزش طوفاني

چشم مست و سيه ات ميبندي

آه من از همه ي فاصله ها بيزارم

دوست دارم كه بهار

با نسيم سحري برگردد

و من    ..... آنجا

يكي لحظه ي زيباي قشنگ

فرش گل

بام و در  و  كوچه ي شهر ميكردم

با تو در بستر گلهاي گلاب

شبي را  باز سحر ميكردم

واي بيزارم از اين

فاصله ها

هر دمي سخت دلم ميخواهد

ضربه ي قلب ترا ميداشتم

با هزار عشق و اميد

به لبت بوسه ي مهر ميكاشتم

چه كنم

گريه كنم

من از اين فاصله ها غمگينم

من به دنبال همان شيرينم

منتظر هستم و تا آخر عمر ميمانم

روزي اين فاصله ها خواهد مرد

و مرا بال و پر خسته ي من

سوي زيبا ترين خواهد برد

تو دعا كن كه بميرد هجران

تو دعا كن كه بميرد غربت

تو دعا كن كه ميان من و تو

ديگر اين فاصله ها گم گردند

ديگر اين فاصله ها مرده شوند

منم بي بي عشقت...تويي شاه دل من....

اي نگاهت از شب باغ نظر، شيرازتر
ديگران نازند و تو از نازنينان، نازتر

چنگ بردار و شب ما را چراغان كن كه نيست
چنگي از تو چنگ‌تر، يا سازي از تو سازتر

قصه گيسويت از امواج تحرير قمر
هم بلند آوازه‌تر شد، هم بلند آوازتر

گشته‌ام ديوان حافظ را، ولي بيتي نداشت
چون دو ابروي تو از ايجاز، با ايجازتر

چشم در چشمت نشستم، حيرتم از هوش رفت
چشم وا كردم به چشم اندازي از اين بازتر

از شب جادو عبورم دادي و ديدم نبود
جادويي از سحر چشمان تو پُر اعجازتر

آن كه چشمان مرا‌تر كرد، اندوه تو بود
گر چه چشم عاشقت بوده ست از آغاز، تَر

❤تقديم ❤به ❤Hم❤

تويي كه ناب ترين فصل هر كتاب مني
 شروع وسوسه انگيز شعر ناب مني

من آن سكوت شكسته در آسمان توام
 و تو درآمد دنيا و آفتاب مني

چقدر هجمه ي تشويش بي تو بودن ها
 تويي كه نقطه ي پايان اضطراب مني

براي زندگي ي بي جواب و تكراري
 به موقع آمدي و بهترين جواب مني

روان در اوج خيالم چو رود مي ماني
 هميشه جاري و مانا در عمق خواب مني

نفس پس از گذرت از حساب مي افتد
 و تو دليل نفس هاي بي حساب مني

رها مكن غزلم را هميشه با من باش
 كه ختم خاطره انگيزه شعر ناب مني

❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤