خلوت خيال...!

مي خواهم از اين آينه ها خانه بسازم

يك خانه براي تو جداگانه بسازم

يك خانه ي صحرايي بي سقف پُر از گُل

 با دور نماي پَر پروانه بسازم

من در بزنم ، باز كني ، از تو بپرسم

آماده اي از خواب تو افسانه بسازم؟

هر صبح مرباي غزل ، ظرف عسل ، من

 با نان تن داغ تو صبحانه بسازم

شايد به سرم زد ، سر ظهري ، دم عصري

 در گوشه آن مزرعه ميخانه بسازم

وقتي كه تو گنجشك مني ، من بپرم باز

يك لانه به ابعاد دو ديوانه بسازم

مي ترسم از آن روز خرابم كني و من

 از خانه آباد تو ويرانه بسازم

ارزش هر عزيزي
را هميشه از انديشه يك لَحـظه نبودنش ميتوان فهميد
عاشقتم.
♥
♥
♥
♥
♥
♥

به وسعت نديدن نگاهت خسته ام
چگونه بشكنم ثانيه هاي سنگين دوريت را ؟؟؟

آرامش يعني لمس حضور تو از ميان فاصله ها
صداي خوش آهنگه تو بين همه پيام ها
روياي حضور تو  توي اين بيداري ها
يادتو  فكر تو سط اين همهمه ها

امروز من سرشار از شوقم....شوق فردا و فرداها....

امروز قلبم انگيزه تپيدن بيشتر را دارد بخاطر حس فردا و فرداها...

چقدر در لحظه و عاشقم ....عاشق فردا و فرداها....

كاش هر روزم مثل امروز  باشد...چه روزي ! چه شوقي ! چه  قلبي !چه لحظه اي و چه عشقي !

كاش .......آري  براي فردا و فرداها ...... پس تا فردايي عالي با ......

تا بخواني و بفهمي چقدر جايت خاليست...

تا بداني نبودنت آزارم مي دهد ...

لمس كن نوشته هاي را كه لمس نا شدنيست و عريان ...

كه از قلبم بر قلم كاغذ مي چكد

لمس كن گونه هايم را كه خيس اشك است و پر شيار ...

لمس كن لحظه هايم را ...

تويي كه ميداني من چگونه عاشقت هستم.

لمس كن اين با تو بودن هارا لمس كن ...

هميشه عاشقت ميمانم دوستت دارم اي بهترين بهانه ام......

دلت از شب قبل ميگيره ...

حالت يجوري مي شه كه نمي خواي بشه ...

دوست داري زمان راكد بشه و جلو نره ...

و خلاصه خيييييييييلي سخته تحمل اين لحظات ...

تازه وقتي صبح اونروز كه مي شه همين كه ذهنت ميره به موضوع ...دوست نداري چشمات باز بشه ...

و خييلي سخته ...خيلي سخت....

اين تازه شروعشه ...

گاهي دور شده بعضي آدمها حتي از حوزه قلبت خيلي دلتو بدرد مياره ...

با اينكه مي دوني هستن اما بازم .....

هاي واي اي اي ....چي بگم بايد تحمل كرد.

****** خوشخواب از ناهار اجا مونده ...........!