خلوت خيال...!

امروز شنبه 30 مرداد 1395 ...ساعت 13:45 دقيقه ....من در حالي كه حسابي كلافه ام...

و خيلي دلتنگم... دوروزه كه نتونستم با خودم خلوت كنم و حرف بزنم... يعني نشده...مشكلاتي پيش اومده كه ...

كاش ادما تو دنيا كاري غير از دوست داشتن نداشتن..

هر وقت دلت مي خواست خودتو  ببيني و در خلوت خودت درد دل كني

و يه جايي راحت و بي دغدغه براي خودت وجود داشت..

و ساعتها وقت داشتي كه با آرامش فكر كني و اشك بريزي و كسي نگه ديگه چت شده! و قلبتو نشكنه!

و و و و و و ........كاشكي همه چي اونجوري اتفاق ميوفتاد كه دلت مي خواد...

اگر بيـــايي

اين خـــون ِ دل ،خــوردنـــها را

تـــلافي نميـــكنم

آنقـــــدر عاشــــقت ميكنـــــم

كه ديــگر نتــــوانـــي

هــــرگــز بــــروي…

 اين روزها حالم عجيب خراب است

كسي از حال خرابم خبر ندارد

مي داني كه ... كمي مغرورم ...

دردهايم را از همه پنهان مي كنم

اشك هايم اجازه ي چكيدن ندارند

گلويم اجازه ي هق هق را ندارد

هر روز با لبخند بيدار مي شوم

هر شب با اشك هاي محبوس در چشمانم مي خوابم

چون تو را ميخواهد دلمـــــــــــــــــــــــ .........بدجور!!!!!!!!!!!!
 

 وقتـــــے  از ارتفاعــــات  لبانــــــت

 به عمــــق آغوشـــتسقـــوط  ميكنــــم

 چـــه سقــــوط دلنشينــــے

 راستــــے

 ميدانستــــے پــــــــــــــرواز 

 را تـــو يـــادم خواهيِ داد

من براي ديدنت لحظه شماري مي كنم

مثل سربازاسيري بي قراري مي كنم

با تواعضاي وجودم غرق درآرامش است

غيرتو، با هركسي ناسازگاري مي كنم

چون دو تا كشوركه مرزمشترك دارند، من

با تواحساسِ قشنگ هم جواري مي كنم

شب به همراه تمام ابرهاي آسمان

دشت اندوهِ دلم را آبياري مي كنم

ياد توشيرين ترين رنج است باوركن كه من

همچو ايوب پيمبر، بردباري مي كنم

جزغم عشق تو خوردن روزو شب درزندگي

نه به جايي مي زنم سر، نه كه كاري مي كنم

مثل چشم روزه داراني كه مي جويند ماه

من براي ديدنت لحظه شماري مي كنم

✽تنهــــــا چيــــــــزي كه بايـد از زندگـــي آمــــوخت✽

✽فقــط يــك كلمـــــــه اسـت✽

* ميگـــــــــــذرد *

                              باشد كه خستگي بشود شرمسار تو

در دفتر هميشه ي من ثبت مي شود

                              اين لحظه ها عزيزترين يادگار تو

تا دست هيچ كس نرسد تا ابد به من

                              مي خواستم كه گم بشوم در حسار تو

احساس مي كنم كه جدايم نموده اند

                              همچون شهاب سوخته اي از مدار تو

آن كوپه ي تهي منم آري كه مانده ام

                              خالي تر از هميشه و در انتظار تو

اين سوت آخر است و غريبانه مي رود

                              تنهاترين مسافر تو از ديار تو

هر چند مثل آينه هر لحظه فاش تو

                              هشدار مي دهد به خزانم بهار تو

اما در اين زمانه عسرت مس مرا

                              ترسم كه اشتباه بسنجد عيار تو