خلوت خيال...!

اين آخرين ساعاتِ تنهايي‌ست

فردا تو مي‌آيي به ديدارم

مي خواني از چشمانِ بي تابم

هرجا كه باشي دوستت دارم

وقتي نبودي خوب فهميدم

لحنِ كلامِ قاصدك‌ها را

با شوق پاسخ مي‌دهم ديگر

فردا سلامِ قاصدك‌هارا

در چشم‌هايت مي درخشد عشق

وقتي كه هستي بي‌قرارِ من

دنيايِ من با بودنت زيباست

اي از تو زيبا روزگارِ من!

وقتي نبودي خوب فهميدم

لحنِ كلامِ قاصدك‌ها را

با شوق پاسخ مي‌دهم ديگر

فردا سلامِ قاصدك‌هارا

يك شب ميانِ گريه‌هاگفتم

يادت بماند يك نفر اين‌جاست

در شهرِ بي‌احساسِ آدم‌ها

چشم‌انتظار تو زني تنهاستِ

فردا كه مي‌آيي به ديدارم

جُز عشق چيزي در وجودم نيست

در قلبِ با احساس و پُرمهرَت>

رود صداقت تا اَبد جاري‌ست

امشب تمام عاشقان رادست بسر كن
يك امشبي با من بمان بامن سحر كن

بشكن سر من كاسه ها و كوزه ها را
كج كن كلاه ،دستي بزن، مطرب خبر كن

گلهاي شمعداني همه شكل تو هستند
رنگين كمان را بر سر زلف تو بستند

تا طاق ابروي بت من تا به تا شد
دُردي كشان پيمانه هاشان را شكستند

يك چكه ماه افتاده بر ياد تو و وقت سحر.......
اين خانه لبريز تو شد شيرين بيان حلواي تر...........

تو مير عشقي عاشقان بسيار داري
پيغمبري با جان عاشق كار داري

امشب تمام عاشقان رادست بسر كن
يك امشبي با من بمان بامن سحر كن
 

دلم ميخواد امشب رو حس كنم در كلبه ام و كنارتوام و شب بخير رو در گوشت نجواكنم ..❤...بهترينم..❤

در سكوت شب هايم

تنها صدايي كه مي شنوم

تپش هاي قلبم است كه

به عشق تو مي تپد

و تو را صدا مي زند

شب بخير عشق من!

💖💖💖💖💖💖💖

خورشيدِ پشتِ پنجره‌ي پلك‌هاي من

من خسته‌ام! طلوع كن امشب براي من

مي‌ريزم آن‌چه هست برايم به پاي تو

حالا بريز هستي خود را به پاي من

وقتي تو دل‌خوشي، همه‌ي شهر دل‌خوشند

خوش باش هم به جاي خودت هم به جاي من

تو انعكاسِ من شده‌اي... كوه‌ها هنوز

تكرار مي‌كنند تو را در صداي من

آهسته‌تر! كه عشق تو جُرم است، هيچ‌كس

در شهر نيست باخبر از ماجراي من

شايد كه اي غريبه تو همزاد با مني

من... تو... چه‌قدر مثل تو هستم! خداي من!!

جز نگاه كردن و حست كنم راه ديگري ندارم 

ولي صبورم ، بايد صبر كرد

وقتي نيستي خونمون با من غريبي ميكنه

دل اگه ميگه صبورم خود فريبي ميكنه

صداي قناري محزون و غم آلود ميشه

واسه من هر چي كه هست و نيست نابود ميشه

وقتي نيستي گل هستي خشك و بي رنگ ميشه

نميدوني چقدر دلم برات تنگ ميشه

وقتي نيستي گلاي باغچه نگاهم ميكنن

با زبون بسته محكوم به گناهم ميكنن

گلها ميگن كه با داشتن يه دنيا خاطره

چرا ديوونگي كردي و گذاشتي كه بره

وقتي نيستي گل هستي خشك و بي رنگ ميشه

نمي دوني چقدر دلم برات تنگ ميشه

وقتي نيستي همه ي پنجره ها بسته ميشن

با سكوت تو خونه قناري ها خسته ميشن

روز واسم هفته ميشه هفته برام ماه ميشه

نفسهام به ياد تو يكي يكي آه ميشه

وقتي نيستي گلهاي باغچه نگاهم مي كنن

با زبون بسته محكوم به گناهم مي كنن

گلها ميگن كه با داشتن يه دنيا خاطره

چرا ديوونگي كردي و گذاشتي كه بره

وقتي نيستي گل هستي خشك و بي رنگ ميشه

نميدوني چقدر دلم برات تنگ ميشه🙇

عصر يكشنبه هاي باراني

ميروم با خودم به مهماني

مي نشينم كنار خاطره ها

مي كنم گفتگوي پنهاني

در خيالم ترانه مي سازم

مي شوم نغمه خوان حيراني

تشنه لب جرعه جرعه مينوشد

ساغري از شراب روحاني

ميروم تا به عالم وحدت

پشت سر مينهم فراواني

ديوانه تر از من...

چه كسي هست ، كجاست؟

يك عاشق اين گونه از اين دست كجاست؟

تا اخم كني،دست به خنجر بزند

پلكي بزني به سيم آخر بزند

تا بغض كني ، درهم و بيچاره شود

تا آه كشي ، بند دلش پاره شود

👍❤

از خانه بيرون مي‌زنم، اما كجا امشب
شايد تو مي‌خواهي مرا در كوچه‌ها امشب

پشت ستون سايه‌ها روي درخت شب‌
مي‌جويم، اما نيستي در هيچ جا امشب‌

مي‌دانم آري نيستي، اما نمي‌دانم
بيهوده مي‌گردم به دنبالت چرا امشب؟

هر شب تو را بي جستجو مي‌يافتم، اما

نگذاشت بي خوابي بدست آرم تو را امشب

ها... سايه‌اي ديدم شبيهت نيست، اما حيف‌

اي كاش مي‌ديدم به چشمانم خطا امشب

هر شب صداي پاي تو مي‌آمد از هر چيز
حتي ز برگي هم نمي‌آيد صدا امشب

امشب ز پشت ابر‌ها بيرون نيامد ماه
بشكن قرق را ماه من بيرون بيا امشب

گشتم تمام كوچه‌ها را يك نفس هم نيست
شايد كه بخشيدند دنيا را به ما امشب

طاقت نمي‌آرم تو كه مي‌داني از ديشب
بايد چه رنجي برده باشم بي تو تا امشب
 

اي ماجراي شعر و شب‌هاي جنون من
آخر چگونه سركنم بي ماجرا امشب