خلوت خيال...!

اي عشق! دل دوباره غبار هوس گرفت 
از من گلايه كرد و تورا دادرس گرفت
دل باز بهانه ي رفتن گرفت و باز 
تا بال و پر گشود سراغ از قفس گرفت
گفتم به هيچ كس دل خود را نمي دهم 
اما دلم براي همان هيچ كس گرفت
افسردگي به خسته دلي از زمانه نيست 
افسرده آن دلي است كه از همنفس گرفت
لبخند و ريشخند كسي در دلم نماند 
هركس هرآنچه داد به آينه پس گرفت

تو نه مهتاب و نه خورشيدي و نه دريايي
تو همان ناب ترين جاذبه ي دنيايي

تو پر از حرمت باراني و چشمت خيس است
حتم دارم كه تو از پيش خدا مي آيي

مثل اشعار اهورايي باران پاكي
و به اندازه ي لبخند خدا زيبايي

خواستم وصف تو گويم همه در يك رويا
چه بگويم كه تو زيبا تر از آن رويايي

مثل يك حادثه ي عشق پر از ابهامي
و گرفتار هزاران اگر و امايي

اي تو آن ناب ترين رايحه ي شعر بهار
تو مگر جام شرابي كه چنين گيرايي؟

من به اندازه ي زيبايي تو تنهايم
تو به اندازه ي تنهايي من زيبايي

عاشقي را چه نيازست به توجيه و دليل
كه تو اي عشق همان پرسش بي زيرايي

به تو سلام مي كنم كنار تو مي نشينم ودر خلوت تو شهر بزرگ من بنا مي شود

اگر فرياد مرغ وسايه ي علفم در خلوت تو اين حقيقت را باز مي يابم خسته،خسته،ازراهكوره هاي ترديد مي آيم چون آينه يي از تو لبريزم هيچ چيز مرا تسكين نمي دهد نه ساقه ي بازوهايت نه چشمه هاي تنت بي تو خاموشم

،شهري در شبم تو طلوع مي كني من گرمايت را از دور مي چشم وشهر من بيدار مي شود با غلغله ها،ترديدها،تلاشها وغلغله هاي مردد تلاشهايش

ديگر هيچ چيز نمي خواهد مرا تسكين دهد دور از تو من شهري در شبم اي آفتاب

وغروبت مرا مي سوزاند من به دنبال سحري سرگردان مي گردم تو سخن نمي گويي من نمي شنوم تو سكوت مي كني من فرياد مي زنم با مني

،با خود نيستم وبي تو خود را نمي يابم ديگر هيچ چيز نمي خواهد نمي تواند تسكينم بدهد

اگر فرياد مرغ و سايه ي علفم اين حقيقت را در خلوت تو باز يافته ام حقيقت بزرگ است ومن كوچكم

با تو بيگانه ام فرياد مرغ را بشنو سايه ي علف را با سايه ات بياميز

مرا با خودت آشنا كن بيگانه ي من ..مرا با خودت يكي كن

چو بستي در بروي من به كوي صبر رو كردم
چو درمانم نبخشيدي به درد خويش خو كردم

چرا رو در تو آرم من كه خود را گم كنم در تو
به خود باز آمدم نقش تو در خود جستجو كردم

خيالت ساده دل تر بود و با ما از تو يك رو تر
من اينها هر دو با آئينه دل روبرو كردم

فشردم با همه مستي به دل سنگ صبوري را
زحال گريه پنهان حكايت با سبو كردم

فرود آ اي عزيز دل كه من از نقش غير تو
سراي ديده با اشك ندامت شست و شو كردم

صفائي بود ديشب با خيالت خلوت ما را
ولي من باز پنهاني ترا هم آرزو كردم

ملول از ناله بلبل مباش اي باغبان رفتم
حلالم كن اگر وقتي گلي در غنچه بو كردم

تو با اغيار پيش چشم من مي‌در سبو كردي
من از بيم شماتت گريه پنهان در گلو كردم

حراج عشق وتاراج جواني وحشت پيري
در اين هنگامه من كاري كه كردم ياد او كردم

ازين پس شهريارا ما و از مردم رميدن‌ها
كه من پيوند خاطر با غزالي مشك مو كردم

دلم پرواز ميخواهد

آينه اتاقم امروز تماشا نداشت

صبح زود و با اشاره اي

رنگ رفته چهره ام را به رخم كشيد

به پايان رسيده اند دوران ضرب المثل ها

چون تلخ ميگذرد غمي هست

ببار باران به خيال آشفته ام

درد هر لحظه به وجودم سر ميزند

من بر بلنداي سال هاي آخر جواني

در صف رفتن به دنياي ديگرم

اين زندگي را ميخواهم چكار

وقتي در بهار ، زمستان تاج سرم باشد

دلم ميسوزد از

سال هايي كه با برف و ميان ديوارها گذشت

چه اصراري دارم به ماندن

وقتي فصل هاست بدون چمدان، كنار گذر عمر

درسكوتي بلند و بي احساس...بي معنا..

دلم پرواز ميخواهد....تا بي نهايت...تا ابد..!

تو را با تمام خوشي و ناخوشي هايت ميخواهم...❤

تو را با همه دلواپسي هايت ميخوام ...❤

تو را با همه انچه كه هستي و وجود داري ميخواهم ...❤

در اين لحظاتي كه سپري ميشود قلب من را ارام و قرازي نيست جان...❤

چون يكي هستيم و نميشود كه ارام باشد...

روزهاست دلم به امدنت خوش بود كه بيايي و....روزها كه نه عمري برايم در نبودنت ميگذرد...

جانانم  كاش ميدانستم در اين لحظات چه بايد انجام بدهم تا مرهمي بر قلبت باشم چه بايد بكنم ؟؟!!!😢😢😢

با من حرف بزن ...دلم ميخواهد كنارت باشم خيييييلي دلم شنيدن صدايت و نفس هايت را ميخواهد...با من حرف بزن همدمم ...😭😦

ﺍﺯ ﻫﺮ كسي،

ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﺧﻮﺩﺵ ﺗﻮﻗﻊ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺵ..‌.!! ﺍﺯ ﻋﻘﺮﺏ ﺗﻮﻗﻊ ﻣﺎﭺ ﻭ ﺑﻮﺳﻪ ﻭ ﺑﻐﻞ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ

ﺑﺎﺵ‌‌‌‌‌...

ﺍﻻﻍ ﮐﺎﺭﺵ ﺟﻔﺘﮏ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻦ ﺍﺳﺖ...

ﺳﮓ ﻫﻢ ﮔﺎﻫﯽ ﮔﺎﺯ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﺩ، ﮔﺎﻫﯽ ﺩﻣﯽ ﺗﮑﺎﻥﻣﯽ ﺩﻫﺪ..‌.

ﮔﺮﺑﻪ ﻫﻢ ﺗﮑﻠﯿﻔﺶ ﺭﻭﺷﻦ ﺍﺳﺖ...! ﺣﺎﻻ تو هي ﺑﯿﺎ ﺩﺳﺘﺖ ﺭﺍ ﺗﺎ ﻣﭻ ﺑﮑﻦ ﺗﻮﯼ

ﮐﻮﺯﻩ ﻋﺴﻞ،

ﺑﮕﺬﺍﺭ ﺩﻫﻦ ﺁﺩﻡ ﻧﺎﻧﺠﯿﺐ...!! ﺭﺍﺳﺖ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ!!

ﺗﻮﻗﻌﺖ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺁﺩﻣﻬﺎ ﮐﻢ ﮐﻨﯽ،

ﻏﺼﻪ ﻫﺎﯾﺖ ﻫﻢ ﮐﻢ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ...

ﺭﺍﺣﺘﺘﺮ ﻫﻢ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﯿﮑﻨﯽ.‌..!!

من زندگي خودم را ميكنم و برايم مهم نيست چگونه قضاوت ميشوم

چاقم,لاغرم,قد بلندم,كوتاه قدم,سفيدم,سبزه ام

همه به خودم مربوط است

مهم بودن يا نبودن رو فراموش كن

روزنامه ي روز شنبه زباله ي روز يكشنبه است

زندگي كن به شيوه خودت با قوانين خودت با باورها و ايمان قلبي خودت

مردم دلشان مي خواهد موضوعي براي گفتگو داشته باشند

برايشان فرقي نمي كند چگونه هستي

هر جور كه باشي حرفي براي گفتن دارند

شاد باش و از زندگي لذت ببر

چه انتظاري از مردم داري ؟؟؟

آنها حتي پشت سر خدا هم حرف مي زنند "