خلوت خيال...!

هرشب كنار پنجره اتاق چشم به اسمان فقط تو را ميبينم..

و به ياد مي آورم كه از فرسنگها فاصله ..

چه بي قرار و بي تاب به دنبال جايي خلوت و دنج ..

براي شنيدن يه لحظه صدا مون به آب و آتيش ميزديم...

يادش بخير اولش قرار بود فقط پنج دقيقه حرف بزنيم..

ولي بدون اينكه زمان را احساس كنيم ساعتها حرف ميزديم...

ماه گاهي پشت سر تو و گاه پشت سرمن بود...شبهاي لذت بخش از راه دور و چه شبها كه از خنده و شور و هيجان حالمون بهترين بود و گاهي از دلتنگي با هم اشك ريختيم و به ارامش رسيديم ....

هرشب براي اون لحظه ها سكوت ميكنم و مرور ميكنم همه اون خوشبختي ها را...كاش بشود كه باز هم با هم خاطره ها بسازيم ...با تو تك تك نفس هام خاطره هست و بهترين ها.....هرجا هستي من به يادت ..به عشقت و به نفست  نفس ميكشم...و منتظر دستهاي گرمت خواهم بود....اي همه من....اي همه من....بيخوابم هر شب حوالي قلبت منتظرم....N

ديوانه ي محبت جانانه ام هنوز

دست از دلم بدار ، كه ديوانه ام هنوز

عمري به گرد شمع جمال تو گشته ام

آتش نديده دامن پروانه ام هنوز

افسانه اي ز راز محبت بگو كه من

كودك مزاج و طالب افسانه ام هنوز

زين خانه رم مكن كه ز آهووشان شهر

كس جز تو ره نيافته در خانه ام هنوز

در نور وصل غرقم و گويي نيافته ست

شمعي ز روزن تو به كاشانه ام هنوز

گر عاقلم شمرده رقيب از حسد ، مرنج

ديوانه ام ، به موي تو ، ديوانه ام هنوز

بعد از اين تنهاي و تاريكم...

همراهم نيمه راه شد و رفت....

امروز و فردا كرد و رفت....

تنها بودم كه آمد و تنهاترم كرد و رفت...

به گمانم لايق عشقش نبودم...

شايد  زيادي دوستش داشتم ...

شايد عشق زيادم را نميخواست...

 آنقدر دوستش داشتم كه دلش را زد ...

رهايم كرد و بي آنكه حتي يادداشتهايم را بخواند رفت ..

و پشت سرش مرا نديد... خيييلي صدايش كردم...

جوري مرا از يادش برده كه گويي اصلا وجود نداشتم.....!! 

نميدانم...چه كنم ...من اينگونه ام يكرنگ و صادق و عاشق....!!!

شايد برايش كهنه شدم...

انقدر كهنه كه ميتوان روي گرد و خاكم يادگاري نوشت...!!!!!!

حس ميكنم دنيا برام تمام شده و آخر خطم..

بنويس  جانا....❤

يك كلمه هم شفا بخش است....❤

حتي اگه تكراري ترين جمله ات باشد.. زيباست و..

براي قلب بيمارم بهترين ارامبخش است...❤

كاش ميدانستم كي و چگونه منتظرت باشم اي عشق...

به انتظار فردايي دوباره چگونه شبم را سحر و به صبح برسانم..

كاش بودي و ميديدي ضربان  تند قلبم را كه به يمن عشقت 

لحظه اي استراحت ندارند...

خدايا تو ميداني درونم چه غوغايي برپاست ...

تو ميداني عشقم به او چگونه هست...

تو ميداني حسي كه در من جاريست لحظه اي كم نميشود...

منتظرم اي اميد فردايم...❤👑❤

برايم زندگي ميشوند

چشمانت

وقتي به روي ديگري ميبندي

آنچنان محو چشمانت ميشوم

كه ساعت مات نگاهم مي شود

و با تو زندگي گذراست

به زيبايي لبخندت

و به شيوايي كلامت قسم

كه سخنت برايم ترنم باران است

وصدايت آواي باران

تو راچه بنامم

كه آفتاب روز هاي ابريم شدي

وتابيدي بر بي كرانه غم دلم

تو را چه بنامم

كه سپيده ي نگاهت

روح بخش زندگي من است

به شبنم روي يك برگ قسم

و به زيبايي آرامش بچه آهو

تو كه باشي

غم ها ميگذرند ...

🌹🌹🌹🌹🌹🌹