عشق ...یا مرگ...
روزهای من روزهای اجباریست...
هم میخواهم بگذرد و هم از گذر زمان سخت دلگیرم...
صبح هایم را دوست ندارم ... از بازشدن پلکهایم میترسم ....
از سپیده دم و روشنایی روز متنفرم ....
بیدار که میشوم حس غریب و ترسناکی تمام وجودم را پر میکند ..
من ار صبح شدن....بیدار شدن ...و شروع دوباره روز بیم دارم....
از لحظه لحظه های بیهوده زندگی ...
از هر لحظه متولد شدن و دوباره مردن بیزارم...
از دنیایی که هر بار به بهانه های واهی مرا ازار میدهد بیزارم...
خسته ام ....خیییلی خسته...انقدر که دلم خوابیدن میخواهد ...
خوابی که در آن صبح شدن ، عصرشدن و بیداری نباشد...ا
این من بودم که معجزه عشق را باور کردم ...
من به اعجاز عاشقی ایمان داشتم و اینک هر روز ناامیدانه .....
هر روز که میگذرد فرو ریختن قلبم را احساس میکنم...
صدای شکستن قلبم را بارها شنیدم...
معجزه عشق یا مرگ....
هر دوبرایم شیرین است...
هر شب چشمانم را به امید دوچیز میبندم....
عشق ابدی و تمام نشدنی....
مرگ شیرین و ارام بخش...
خدایا چیز زیادی از تو نمیخواهم...عشقم یا مرگ منتظرم !!
خسته ام ...خییییلی خسته ام میفهمی....!؟!؟!!
برچسب: ،
