خلوت خیال...!

گله مندی نیاموخته ام

اری

اینبار هم

گله ای نیست

زندگی جاده ای پرپیچ و خم

همراه سفر گر که مرا نیست

گله ای نیست

سوختن در طلب وصال معشوق، راه و رسم عاشقیست

مرهم سوختگی گر که مرا نیست

گله ای نیست

خورشید ز من روی گرفته

آسمانم ابری

لیک گر که بارانی نیست

گله ای نیست

در وادی عشق، گم کردن خود راه نجات است

من ک در عشق تو گم بودم و هستم

کسی ناجی من نیست

گله ای نیست

جای مشت های گره کرده ی من بر روی دیوار

تا ابد برجاست

زخمهای دستم اما ماندنی نیست

یاد من گر که نکردی هرگز

گله ای نیست

روسیاه است دلم گر که ز تو دست بشوید

گله مندی را او هیچ بلد نیست

گله ای نیست...