هدیه ام از تولد
گریه بود
خندیدن را تو به من آموختی
سنگ بوده ام
تو کوهم کردی
برف بوده ام
تو آبم کردی
آب می شدم
تو خانه دریا را نشانم دادی
می دانستم گریه چیست
خندیدن را
تو به من هدیه کردی.
ای رهگذر....ای غریبه آشنا....کاش بمانی و بمانی و بمانی !
برچسب:
،
بازدید:
+ نوشته شده:
۲۹ شهریور ۱۴۰۲ساعت:
۱۱:۵۲:۰۰ توسط:خلوت خیال موضوع:
نظرات (0)